Borelioza stanowi chorobę, którą wywołują krętki Borrelia burgdorferi. Są to bakterie o dość szczególnych cechach. Z tego właśnie względu, leczenie tej dolegliwości, często przysparza sporo trudności. Na terenie Europy występują obecnie przynajmniej trzy rodzaje genogatunków krętków, są to B. burgdorferi sensu stricto wywołujące formy stawowe boreliozy, B. garinii, atakujące układ nerwowy, a także B. afzelii wiążąca się z przewlekłymi stanami z zanikowymi zapaleniami skóry kończyn. Aby prawidłowo rozpoznać boreliozę, konieczne jest wykonanie badania immunoserologicznego, za wyjątkiem rumienia wędrującego, ponieważ w jego przypadku to badanie nie jest niezbędne. W samej diagnozie niezwykle istotne jest również wykonanie szczegółowego wywiadu z pacjentem. Leczenie tego stanu chorobowego nastręcza wiele trudności przede wszystkim ze względu na ogromną skuteczność krętków w początkowym stadium kolonizacji tkanek, ich błyskawiczne rozprzestrzenianie, a także możliwość zakażenia praktycznie większości tkanek i inne.
Metody leczenia boreliozy
W celu leczenia boreliozy stosuje się dwie, przeciwstawne sobie metody . Pierwszą z nich jest podstawowa metoda leczenia, opracowana przez zgrupowanie EUCALB, w oparciu, o doświadczenia zebrane na terenach Europy. Ten sposób leczenia wzbogacony został o wskazówki specjalistów z Amerykańskiej Akademii Neurologii. Drugi sposób leczenia to ILADS i jej nazwa również związana jest z grupą lekarzy i naukowców, którzy ją nakreślili. Podkreślić należy, że jest to grupa robocza i została opracowana na podstawie analiz z terenów Ameryki Północnej. Metody te są sobie przeciwstawne, ponieważ zakładają zupełnie odmienne sposoby postępowania w celu leczenia choroby, jaką jest omawiana borelioza.
Na czym polega leczenie boreliozy?
Sposoby leczenia są uzależnione od wybranej metody, które jak wspomniano, są dwie. Zgodnie z pierwszą podstawową i najczęściej stosowaną metodą, zaleca się stosowanie antybiotykoterapii w momencie wystąpienia pierwszych objawów. W momencie ugryzienia przez kleszcza nie jest zalecane stosowanie rutynowych lekarstw. Poleca się to wówczas, gdy był to kleszcz z gatunku I. scapularis i był w skórze przynajmniej 36 godzin. Jedną z przesłanek jest również czas, jaki upłynął od usunięcia kleszcza – do 72 godzin. Brany pod uwagę jest także fakt, czy na terenie, na którym pacjentowi kleszcz wgryzł się w skórę, bytuje minimum 20 % kleszczy zakażonych przez B. Burgdorferi. Oczywiście, nie mogą istnieć też żadne przeciwskazania {utrudnienia|ograniczenia|trudności} do zastosowania leczenia. Zaleca się stosowanie określonych leków na określony rodzaj boreliozy. Ich rodzajów jest wiele. Jednymi z najczęściej stosowanych antybiotyków są doxycyklina i amoxicillina, a ich działanie określa się, jako zbliżone do siebie. Podkreślić należy również, iż czas stosowania takiego leczenia to od 10 do 30 dni. W tym rodzaju leczenia zauważa się, że wydłużanie podawania choremu leków i antybiotyków, nie wpłynęło zasadniczo, na jego skuteczność. Twórcy tej metody określili, że krótszy czas terapii stanowi dla pacjentów opcję wygodniejszą, znacznie bezpieczniejszą, a także potencjalnie może oddziaływać na brak powstawania opornych szczepów bakterii.
Więcej z bazy wiedzy
Zobacz wszystkie
